احمد مسعود، رهبر «جبهه مقاومت ملی افغانستان» همزمان با دومین سالگرد به قدرت رسیدن طالبان از کشورهای منطقه خواست که «به جای مردم افغانستان تصمیم نگیرند و روابط استراتژیک با طالبان ایجاد نکنند … و در حق مردم افغانستان جفا نکنند.»
به گزارش بی‌بی‌سی، او این مطلب را از طریق زوم در نشستی در دوشنبه پایتخت تاجیکستان اظهار داشت که امروز با شرکت شماری از چهره‌های سیاسی افغانستان و کارشناسان تاجیکستان برگزار شد.
آقای مسعود گفت کشورهای منطقه نمی‌توانند به «موقف و تصمیم مشترک» برسند و پیام او به کشورهای منطقه «تفاهم مشترک» برای راه‌حل «منطقه‌ای» برای افغانستان است.
او تاکید کرد که «راه‌حل پیش‌روی افغانستان سیاسی است» اما طالبان به هیچ وجه حاضر به مصالحه و مذاکره نشده‌اند، در حالی که به گفته او «راه دیگری ندارند».
به گفته او: «یک صلح واقعی در افغانستان که نیاز مردم و منطقه است ریشه در حکومتی دارد که نمایندگی از واقعیت افغانستان کند.»
او افزود «جز تاجیکستان کشورهای دیگر در کنار مردم افغانستان قرار نگرفته‌اند، بسیاری از این کشورها طالبان را مانند اهرمی برای زدن رقیب‌های خود استفاده می‌کنند که قربانی آن مردم افغانستان است.»
احمد مسعود تاکید کرد که در ابتدای این دوره به طالبان گفته بود که «تا همگرایی یا مشروعیت داخلی بدست نیاید مشروعیت خارجی به درد نمی‌خورد.» به گفته او اما طالبان «وعده‌های خود را زیرپا کرده است».
او افزود که در مذاکرات دوحه (۲۰۲۰) دولت افغانستان «دور زده شد» و به مردم افغانستان «خیانت» شد و «در توافقنامه دوحه [حتی] یک جا از حقوق بشر و حقوق زن نام برده نشد».
او خطاب به مردم افغانستان گفت که «در دو سالگی سقوط و تنهایی و انزوا قرار گرفتید این درد مشترک ماست و این روزهای تاریک گذشتنی است. رمز پیروزی ما اتحاد و انسجام و انگیزه برای مبارزه بوده است و انتظار آمدن شرق یا غرب برای کمک واهی است.»
در پایان نیز تاکید کرد که «طالبان همان طالبان است اما افراطی‌تر و مردم افغانستان همان مردم است اما تنها‌تر».
احمد مسعود که فرزند احمدشاه مسعود، فرمانده جهادی علیه شوروی و طالبان است گفت: «۲۵ سال است که مردم ما در مقابل تروریسم مقاومت به راه انداخته بودند که با کشته شدن احمدشاه مسعود شاهد پیچیده‌تر شدن اوضاع بودیم».
او افزود که «در اواخر مقاومت اول طالبان به این نتیجه رسیده بودند که به یک مذاکره رو بیاورند و بدانند که راه‌حل نظامی راه‌حل نیست و حالا هم باید «آن مسیر را تعقیب کنیم» تا برای «گره کور فعلی» راهکاری پیدا شود.
احمد مسعود گفت طالبان در هر ولسوالی افغانستان، تصمیم به ساخت مدارس جهادی دارد که به گفته او «سرباز مفت برای بازی‌های ژئوپلتیک» خواهند شد.
او هشدار داد که در «چند صد مدرسه جهادی در چند سال آینده» هزاران آموزش می‌بینند و در صورتی که «جلوی آن امروز گرفته نشود شاهد مشکلات عمده‌ای در منطقه» خواهیم بود.
او گفت طالبان در پی «استفاده ابزاری از دین اسلام» است، در حالی که «مردم افغانستان مسلمان هستند و با استفاده ابزاری از دین متاسفانه امروز بسیاری از ارزش‌های مردم از دست رفته‌اند.»
سفیر سابق ایران: به احمد مسعود اطمینانی نبود، خط و ربط‌های غربی دارد
سفیر سابق ایران در افغانستان می‌گوید: ما باید می‌دانستیم که طالبان متغییری از سیاست‌های آمریکا و اسرائیل است؛ گروهی است که سراسر ضد فرهنگ و هویت ماست. در عین حال به احمد مسعود هم اطمینانی نبود زیرا او هم فقط از نام پدرش بهره می‌برد وگرنه خط و ربط‌های غربی دارد. ما باید به پنج میلیون افغان که در ایران زندگی می‌کنند احترام بگذاریم، اجازه دهیم که رشد کنند و استعدادهایشان شکوفا شود، اجازه دهیم درباره تحولات کشورشان در کشور ما سخن بگویند، رسانه داشته باشند و در نهایت بتوانند بر اوضاع داخلی کشورشان به تأثیر از سیاست‌های ما تأثیر بگذارند؛ وگرنه همه حکام افغانستان از همین طالبان تا قبل از اینها امثال عبدالله عبدالله و اشرف غنی هیچ یک به فکر منافع افغانستان نبودند و نیستند.
ابوالفضل ظهره‌وند، سفیر اسبق ایران در افغانستان در واکنش به دیوارکشی میان ایران و افغانستان و ماندن بخشی از خاک ایران پشت این دیوار به نامه نیوز گفت: «متأسفانه حوزه تصمیم‌گیری در کشورما شده است عرصه آزمون و خطا. زمانی فکر می‌کردند که برای مبارزه با قاچاق کالا بهتر است دیوار بین ایران و افغانستان بکشند؛ در صورتی که غافل بودند از اینکه کنترل مرزها به این شکل نیست. از سوی دیگر طالبان که عقل درستی ندارد و نمی‌شود با این گروه از مرزهای سرزمینی سخن گفت. ما زمانی می‌توانیم خیالمان راحت باشد که ایجاد دیوار ولو عقب‌تر از مرزهایمان خللی در مرزها ایجاد نمی‌شود که یک دولت مستقر و متعد به قواعد بین‌المللی در افغانستان روی کار باشد».
او ادامه داد: «اگر هم دیوار کشیدند باید آن سوی دیوار پاسگاه‌های مرزی می‌گذاشتند و دقیقا روی نقطه صفر مرزی چندلایه سیم خاردار می‌کشیدند تا هم به زعم خودشان جلوی قاچاق را بگیرند و هم از مرزهایمان حفاظت کنند. می‌شد روی مرز میله‌هایی قرار داد و سیم خاردارهای بلند کشید و بر دیواری که ایجاد شده هم درب‌هایی قرار داد تا مردم بتوانند به راحتی به زمین‌های کشاورزی خود رفت‌وآمد داشته باشند و هنگام شب آن درب‌ها بسته می‌شد. از سوی دیگر اصلا دیوارگذاشتن چه ارزشی دارد؟ میان ملت ایران و افغانستان تاریخ تمدنی بسیار طولانی وجود دارد. ما باید از آنها دعوت کنیم تا رویکرد ما را بپذیرند و بر آنها تأثیرگذار باشیم. انقلاب اسلامی، انقلاب دعوت ملت‌ها بوده است. قرار بود ما با اسلام، قرآن و سیره نبوی بر ملت‌ها تأثیرگذار باشیم نه آنکه بین خودمان و آنها مثلا به دلیل قاچاق دیوار بکشیم. اکنون طالبان در حال نابودکردن زبان فارسی در افغانستان است و شیعیان را تحت فشارهای شدید قرار داده است. در این شرایط ما با دیوارکشی عملا حوزه افغانستان را رها کرده‌ایم. می‌شد برای جلوگیری از قاچاق بعد از سیم‌خاردارهایی که روی نقطه مرزی می‌کشدیم، منطقه‌ای را مین‌گذاری می‌کردیم؛ همان کاری که روس‌ها می‌کنند. دیوارکشی کاری است که امثال ترامپ کردند و بین آمریکا و مکزیک دیوار کشیدند. ما باید با ملت‌های افغانستان تاجیکستان و کشورهای همسایه ارتباط خوبی داشته باشیم، نه آنکه بین خودمان و آنها دیوار قرار بدهیم».
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «دیوارکشیدن منافاتی با پاسگاه‌زدن آن سوی دیوار تا مرز و قرار دادن سرباز در آن منطقه نداشت. باشد دیوار را کشیدند چرا آن سوی دیوار پاسگاه نزدند؟ نگاه ما به حکمرانی در حوزه منطقه درست نیست. ما با طالبان هیچ نسبتی نداریم و برخلاف اظهارنظر یکی از نمایندگان هیچ پیوند خانوادگی هم میان ما و طالبان نیست؛ در عین حال ملت افغانستان را باید جدای از طالبان بدانیم. ما باید با طالبان محکم سخن بگوییم اما محکم سخن گفتن در عرصه دیپلماسی به معنای جنگ نیست. ما از طالبان نمی‌توانیم آب هیرمند را بگیریم بلکه می‌توانیم از دولتی مستقر و مردمی این موضوع را بخواهیم؛ دولتی که قواعد بین‌المللی و توافق‌نامه‌های دوجانبه پایبند باشد. آب هیرمند جنگ نمی‌خواهد، دیپلماسی می‌خواهد. ما هم نمی‌گوییم همه آب هیرمند برای ماست؛ به هر حال مردم افغانستان هم باید از این آب استفاده کنند اما امروز می‌بینیم که طالبان برای کشت خشخاش از آب هیرمند استفاده می‌کند».
انتهای پیام