نیوز: خاطرات روزنوشت آیت‌الله اکبر هاشمی در ۱۸ دی سال ۱۳۷۹ را در ادامه می‌خوانید:
يكشنبه 18 دي 1379 | 12 شوال 1421 7 ژانويه 2001
دكتر [حمید] ميرزاده، [معاون مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت] آمد. گزارش پيشرفت و برنامه كار همايش فن‌آوري و تكنولوژي داد. هفتاد مقاله را در دو جلد 700 صفحه‌اي چاپ كرده‌اند. قرار است، پس فردا با سخنان من افتتاح شود. مربوط به مركز تحقيقات استراتژيك است. مصاحبه‌اي با مركز پژوهش‌هاي فرزانگان[1] داشتم. انتظار دارند، ساعت‌ها به سئوالات‌شان در مورد آثار و خدمات و سرگذشت و شرايط، پاسخ دهم. [2]
عصر، آقاي [یحیی] آل‌اسحاق، [وزیر سابق بازرگانی و معاون بنیاد جانبازان] آمد.گزارشي از وضع بنياد جانبازان داد و گفت، به طرف انضباط بيشتر پيش مي‌رود. اكثر بودجه جانبازان را دولت مي‌پردازد و در سال 1380 مبلغ 117 ميليارد تومان كمك دولت، در مقابل 30 ميليارد تومان از درآمد بنياد. با اظهار نگراني شديد از وضع سياسي و اقتصادي و امنيتي و فرهنگي كشور، گفت امروز اكثر عقلاي جامعه پي به ارزش كار دولت سازندگي برده‌اند و معتقدند كه غير از آن روش نمي‌تواند وضع را اصلاح كند و انتظار فعال شدن شما را دارند. گفتم، بنا ندارم به كار اجرايي برگردم. بالاخره بايد فكري بشود كه مديران مناسبي مسئول شوند و رهبري بيش از همه مسئوليت و امكان دارند.
شب در مسير خانه، به عيادت آقاي ابراهيم اميني، [نایب‌رییس دوم مجلس خبرگان] در بيمارستان دي رفتم؛ پروستات عمل‌كرده و راضي است. آقاي دكتر [غلامرضا] پورمند، [متخصص اورولوژی] هم آمد. توضيحات داد و به خاطر خدماتي كه براي ارتقای سطح درمان و بهداشت كشور داشته‌ايم و نيز از خدمات فراوان فاطي، [رییس بنیاد بیماری‌های خاص] به بيماران خاص در پيوند اعضا تشكركرد و نمونه‌هايي از پيشرفت سريع و عميق پزشكي ايران را گفت.
امروز هم براي چندمين بار، چند خمپاره در منطقه ونك منفجر شد و منافقان [= سازمان مجاهدین خلق]، مسئوليت آن را به عهده گرفتند وگفتند، هدف ستاد ناجا [= نیروی انتظامی] بوده است. نطقي همراه با تصوير صدام [حسین، رییس‌جمهور عراق]، از تلويزيون بغداد منتشر شده؛ براي خنثي‌كردن شايعات سكته مغزي، ولي مخالفان اصالت تصوير و نطق را قبول ندارند.
[1] – مركز پژوهش‌هاى اسلامى صدا و سیما، به دنبال حكم انتصاب آقاى علی لاريجانى توسط رهبر معظم انقلاب تأسيس شد. رهبری در این حكم بر ضرورت همکاری متین و سنجیده صدا و سیما با حوزه‌های علمیه برای رسیدن به «کیفیت، عمق و والایی» لازم در طرح مباحث اسلامی تأکید داشتند. این مرکزكه عمدتاً فضلاى حوزه در آنÃ Äمشغول فعاليت بودند، در واقع پشتيبان علمى و فرهنگى سازمان صدا وسیما دركل‌كشور بود. بخشى به نام «ضبط و تحقيق در مورد فرزانگان مسلمان در قيد حيات» از سال 1375 در اين مركز تأسيس شد وكار تحقيقاتى را به عنوان يك طرح ملى در سه بخش دنبال کرد: 1- فرزانگان مسلمان حوزه 2- فرزانگان مسلمان دانشگاه 3- فرزانگان مسلمان خارج ازكشور. شيوه كار به اين صورت بود كه قبلاً تحقيقاتى روى اسناد، مدارك و زندگى آنها انجام مى‌شد. با شخصيت‌هايى كه با آن فرزانه در ارتباط بودند،گفت‌وگوهاى اوليه صورت مى‌گرفت و بعد از طرح سؤالات مشخص، وارد مصاحبه تصويرى مى‌شدند.
[2] – در بخشی از این مصاحبه که آقایان رضا پورحسین، هادی شريف‌زاده، على سلمان طاهرى، سبحانى، اميركاوه، علوى، مجید پورطباطبایی و رحيم‌زاده، حضور داشتند، آمده است: «در مجموع كار مفيدى است. همان مقداركه از صدا پخش مى‌شود هم كار مؤثرى بود. با اين وسعت كه الان داريد‌كار مى‌كنيد، براى آينده تاريخ ارزشمند خواهد شد. مشكلى كه در پخش است، محدوديتى است كه براى زندگانى افراد در قيد حيات وجود دارد. نمى‌توان همه چيز را گفت. واقعیت‌ها براى مردم منعكس نمى‌شود، اما اگر اين مطالب و تصاوير در آرشيو باشد، در جاهاى لازم استفاده‌هاى مناسب خواهد شد.
اگر با اين شكل كه مى‌گوييد، انجام شود، بى‌سابقه خواهد بود. در مورد افراد، چنين چيزى نداريم. بعدها حتى اگر تحقيق شود، به كُنه همه مطالب نمى‌رسيم؛ البته يك شرط اساسى دارد. مثلاً وقتى از من مى‌پرسيد، من نقاط مثبت زندگى خودم را مى‌گويم. داورى‌كردن در اين مسأله خيلى آسان نيست، مگر اينكه با تحقيقات قبلى، مطالبى در دست داشته باشيد كه در سئوال و جواب به آنها بپردازيد. بايد در بين شما، يك گروه ارزيابى باشد، چون بناست در تاريخ بماند. نمى‌خواهيم آينده تاريخ را منحرف كنيم. مى‌خواهيم مثل آيينه مقابل آيندگان قرار دهيم. از اين جهت، جاى تعارف نيست. شما كه نمى‌خواهيد براى افراد تبليغات كنيد. كار شما نگارش تصويرى تاريخ است. بايد به صورت محققانه برخوردكنيد و سعى كنيد به صورت عاطفى برخورد نكنيد.» رجوع کنید ←كتاب «هاشمي رفسنجاني، مصاحبه‌های 1379»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1401.
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۷۹؛ «اصلاحات در بحران»
انتهای پیام