علیرضا ایمانخانی در یادداشتی ارسالی به نیوز با عنوان «هویت ایرانی» نوشت:
چند صباحی است که فارغ از مسائل سیاسی که همیشه در خاورمیانه مطرح بوده بسیاری از دشمنان این سرزمین و اندک خودفروخته‌های داخلی هویت ملی ایرانی را زیر سوال برده ودر قالب کلماتی از جمله، ایران‌شهری و پان ایرانیسم و حتی پان فارسیسم سعی در تخطئه و تخریب تاریخ کهن ایران، زبان تمدنی فارسی، مصادره شعرا و ادیبان ایران زمین و طرح امیال و مقاصد منحوس خود در قالب به ظاهر هویت خواهی قومی هستند.
دلیل مهمی که باعث شد که حقیر، دست به قلم برده و این مرقومه را به نگارش درآورد در وهله اول مسایل حادث شده در قفقاز و پیامدهای آن و دوم توضیح و تبیین مساله تجزیه طلبی است که در این روزها و طرح چندین باره آن بعد از اعتراضات این چند ماهه برای جامعه بیان شده است.
قطعا جمهوری باکو خودش وزن و عیارش را در مقابل ملت ایران و سرزمین تاریخی و مرزهای جنوبی خود به خوبی می‌داند ولی قطعا در این راه اسراییل و ترکیه را بسیار مصمم در جهت حمایت از خود در صورت درگیری نظامی با ایران می‌داند.
حال با پیش فرض هدف کثیف اسرائیلی‌ها از این آتش افروزی که قطعا چیزی نیست جز تحت فشار قرار دادن ایران در جهت باز کردن جبهه جدیدی به جهت مشغولیت ایران و فراموشی جبهه شام، ولی باید در نظر داشت اهداف ترکیه بزرگتر، جدی‌تر و البته خطرناک‌تر است. آنها به قصد تکمیل سرزمین خیالی جهان ترک به دنبال اتصال چند ده کیلومتر از مرز ایران و ارمنستان مشهور به دالان زنگزور هستند و از دید خودشان با اتصال این دالان، جهان ترک از سین کیانگ چین تا بلغارستان شکل خواهد گرفت و نیوعثمانی آنها هم برای تشکیل این جهان خیالی فقط و فقط منتظر و مترصد این هنرنمایی یا به عبارت درست‌تر نادانی باکویی‌هاست.
ولی نکته مهم و قابل بحث ما در این حوزه تبلیغات چند ساله آنها به جهت تشویق و تحریک ترک زبانهای ایران به جهت فشار به حاکمیت و استفاده از لابی و ابزار آنها به جهت نیل به اهداف آنهاست.طرح تبعیض زبانی، ایجاد کانال‌های تلویزیونی، فشار سنگین و روانی در فضای مجازی، ایجاد تاریخ تحریف شده، بازکردن مدارس مشترک در آسیای میانه و قفقاز، ترسیم نقشه های خیالی و…. چندین و چند عمل نابخردانه دیگر!
نکته جالب در این جنگ هویتی، هویت خود ساخته آنها چه از جهت تاریخی، جغرافیایی و نژادی است که بدون داشتن هیچ اشتراکی از نظر ژنتیکی و ظاهری با آسیای میانه و آذربایجان است ولی چنان خود را ام القرای ترک‌ها نشان می‌دهند که گویا فراموش کرده‌اند که بنا بر نظرهای کارشناسی موزه‌های مردم‌شناسی خودشان، فقط ده درصد مردم امروزی ترکیه از نژاد ترک بوده و مابقی از کردها، زازها، چرکس، آذری، عرب، کرد، گرجی، ارمنی، تات، یونانی و… می‌باشند و فقط در عرض چند دهه با تغییر رسم الخظ از عربی به سیریلیک و حذف دستور زبان فارسی برای خودشان با تحمیل زبان یکپارچه، یک هویت ترک درست کرده اند و بس!
فقط کافی است در این ماجرا به اصالت چند تن از بازیگران اصلی این ماجرا نگاه کنیم تا متوجه شویم که طرح این مسائل چقدر کذب و دروغ و بی ریشه است.
بنا بر اعتراف شخص اردوغان والدین ایشان از گرجی های مهاجر باتومی می‌باشند. اصالت خانواده علیف از کردهای کرمانج نخجوان است. والدین رقیب اردوغان (کمال قلیچ دار) به اعتراف خود ایشان اهل خراسان هستند و در حقیقت بازیگران اصلی جهان ترک هیچکدام ریشه ترک نداشته و فقط و فقط این مطالب آنها یک نمایش جهت سوء استفاده های ژئو پلتیکی است.
ولی درست در نقطه مقابل ماجرا آنقدر ریشه تاریخی قوی است که فقط یک نابینا می‌تواند این مهملات را با هر ایده و دیدگاهی طرح کند و خودش نخندد! به‌عنوان شخصی که به عنوان یک ایران دوست و ایرانگرد و البته ایران پژوه به هر سی و یک استان این مرز و بوم مسافرت کرده و با اتینک های مختلف حشر و نشر داشتم بسیار محکم و استوار اعلام می‌کنم آنقدر شاخصه و اشتراک مشترک در این مرز و بوم وجود دارد که هیچ زمانی تجزیه طلبی در این سرزمین جایگاهی نخواهد داشت. برای مثال و مصداق فقط و فقط به چند نکته ساده اشتراکی اشاره می‌کنم تا مشخص شود که ایرانیت در تمام اقوام و اتنیک های ایرانی وجود داشته و خواهد داشت.
در چهار گوشه کشور اعم از مشهد و آبادان و ارومیه و زاهدان بوی عطر غذای قرمه سبزی برای همه لذت بخش است. شب جمعه‌ها در کل این کشور یاد اموات گرامی داشته می‌شود و رسومی مانند سیزده بدر و جهارشنبه سوری و صدها رسم دیگر در تمامی این کشور گرامی داشته می‌شود. این موارد از آن جهت گفته می‌شود که کور دلان بدانند که صرف داشتن یک زبان مشترک یک قوم با کشور همسایه و یا مذهب مشترک باعث جدایی نخواهد شد و آن چیزی که موجب پایداری این مرز و بوم در قرون مختلف شده روح ایرانیت بوده و هست. در غیر این صورت کیست که نداند که این سرزمین بارها توسط اقوام مهاجم نظیر مغول و عرب اشغال شده ولی آنها بودند که در نهایت در این فرهنگ حل شدند نه مانند مصر و ترکیه در فرهنگ و زبان قوم غالب مستحیل گردند.
در نهایت باید گفت آن چیزی که در این کشور و جای جای آن به چشم می‌خورد هویت ملی ایرانی است و این شاخصه چیزی است که در کشورهای دیگری مثل عراق و افغاستان دیده نمی شود و یا در کشورهایی مثل یوگوسلاوی و شوروی موجب جدایی شد و فرو ریختند ولی هویت ایرانی رمز پایداری این کشور هست و ان‌شاءالله خواهد بود.
انتهای پیام