فرزانه قاضی‌زاده – خبرنگار در ستاره صبح نوشت: سلامت شهروندان در هر جامعه و کشوری از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است به طوری که اگر دقت نهادهای نظارتی بر حوزه سلامت کاهش یابد، خطر جان مردم را تهدید می‌کند. سلامت انسان‌ها حداقل از دو منظر فردی و عمومی قابل‌توجه است. بعضاً شاهد خطاهای پزشکی در کشور هستیم و سالانه تعدادی از شهروندان، قربانی سهل‌انگاری آنان می‌شوند. آمار شکایت بیماران صدمه‌دیده و مظلوم در دادگاه و سامانه قضایی، نشانه روشنی از وضعیت نامناسب چرخه درمان است. نوع خدمات‌رسانی جامعه پزشکی کشور در مقایسه با دیگر مشاغل، موردپذیرش افکار عمومی است، ولی متأسفانه برخی پزشکان به رغم سوگندی که یادکرده‌اند، بعضاً به امر پزشکی نگاه اقتصادی دارند و بیشتر از آنکه اصول حرفه پزشکی را رعایت کنند به جنبه مادی و اقتصادی این صنف توجه دارند. درواقع به نظر می‌رسد، تعداد اندکی از پزشکان، عمل جراحی بیماران را از جنبه سوداگری می‌بینند و برخی مراکز درمانی هم بیماران را به منزله سوژه تجارت و کاسبی خود قرار می‌دهند. نگاه بازاری و سوداگرانه از سوی برخی پزشکان سهل‌انگار، این پرسش را مطرح می‌کند که چرا دستگاه‌های نظارتی بر عملکرد پزشکان، نسبت به‌حق و حقوق بیماران کم توجه شده‌اند؟ چرا با پزشکان سهل‌انگار و یا خطاکار برخورد شایسته و قاطع صورت نمی‌گیرد؟
*ماجرای یک بیمار
در همین زمینه آقای «رضا چراغ پور نیکو»، شهروندی که قربانی خطای پزشکی شده است، فاش کرد که در پی شکسته شدن ساق پایش، چند عمل جراحی بر روی پایش انجام‌شده که هیچ‌کدام از آنان به سلامت و بهبودی او کمکی نکرده است. نکته تأسف‌بار آن است که سودجویی پزشکی به چند نفر محدود نیست بلکه ده‌ها تن از مصدومان شکستگی و جراحی را شامل می‌شود. در همین زمینه آقای «رضا چراغ پور نیکو»، قربانی پزشکی، مدعی آن است که تنها به خاطر شکستگی معمولی پا به تیغ جراحی سپرده‌شده است، ولی پزشک مربوطه «ا-م»، به جای درمان، خسارت زیادی به جان و مال او زده است. همچنین مصدوم در طول درمان، مبلغ زیادی خسارت مادی و معنوی دیده و حدود ۳ سال رنج درمان را متحمل شده است. اگر به ماجرا سطحی نگاه کنیم و این حادثه را شخصی ارزیابی کنیم، شاید نتوانیم کمکی به مقوله خطا در پزشکی بپردازیم، اما اگر عمیق به مسئله نگاه کنیم، درمی‌یابیم که سهل‌انگاری پزشکی و درمان ناقص است و باید برای آن تدابیر بیشتری اندیشید. به نظر می‌رسد، برخی پزشکان بیش از آنکه به درمان و بهبودی بیماران توجه نشان دهند، بیشتر به دنبال جنبه‌های مالی و اقتصادی حرفه خود هستند. در طول سال‌های اخیر آمار جراحی‌های ناقص و خسارت‌بار، زیاد شده است که بسیاری از مردم برای سپردن خود به تیغ جراحی تردید دارند و حاضرند درد و رنج خودشان را تحمل کنند و تن به عمل جراحی ندهند. البته کم توجهی سیستم نظارتی هم مزید بر این علت‌هاست. اگر دستگاه‌های نظارتی و قضایی بتوانند برخورد شایسته با پزشکان متخلف و سهل‌انگار کنند، چرخه معیوب پزشکی سوداگر مهار و مدیریت خواهد شد. بااین‌همه باید اعتراف کرد بازی با سلامت مردم آن‌قدر تلخ و زیان‌بار است که هیچ پزشک شریفی حاضر نیست، جان و سلامت بیمارش را با مال‌اندوزی به خطر اندازد.