«این فریادها درباره‌ی کنکور جوکی خنده‌دار است»


محمدرضا طاهری نساج که پیشتر در تماسی با نیوز درباره‌ی شیوه‌ی جدید کنکور توضیحاتی داده بود و به تلاش‌های احمد توکلی و موسسه‌ی او به نام سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت انتقاد کرده بود [لینک]، در یادداشتی تکمیلی که به نیوز ارسال کرده است، نوشت:

با سلام خدمت رسانه محترم. پیرو صحبت تلفنی من با روزنامه همشهری، شرق و رسانه شما، در رسانه شما با نام من مطلبی در ۲۹ دی چاپ شد که البته من با اینکه از تیتر رضایت ندارم ولی از انتشار متن خودم متشکرم و از شجاعت شما خوشحال. ولی در چند مورد مفهوم حرف من کامل منتقل نشده لذا برای اصلاح می‌فرستم با تشکر:

۱- تنها دارایی مناطق محروم، کتاب درسی آموزش و پرورش است، پس تنها راه حل کم کردن فاصله نمره کنکور بین داوطلب فقیر و غنی، تاثیر قطعی امتحانات تشریحی است و اگر تاثیر معدل، مثبت باشد، فرد غنی با درصد تستی بالاتر، از فقیر جلو می‌افتد. پس فریاد دیده‌بان شفافیت و عدالت برای اینکه معدل، تاثیر مثبت داشته باشد به نفع افرادی است که دارای کلاس تست کنکور هستند. پس مصوبه شورا از وضع موجود بهتر است.

۲- امتحان تشریحی از عین کتاب آموزش و پرورش می‌آید و فریاد دیده‌بان مبنی بر ایجاد بازار کلاس تشریحی، جوکی خنده‌دار است.

۳- فریاد دیده‌بان مبنی بر اینکه مصوبه شورا باعث رقابت معدل تشریحی داوطلب پولدار تهران با معدل داوطلب منطقه محروم می‌شود کاملاً دروغ است، زیرا: بر اساس مصوبه سال ۶۱ شورا؛ قبولی در هر کد رشته بر اساس رقابت بین داوطلبانی است که منطقه آنها یکسان می‌باشد، پس در تست و معدل، بچه‌های منطقه ۳ با هم رقابت می‌کنند، بچه‌های منطقه ۲ با هم رقابت می‌کنند و بچه‌های منطقه یک (تهران، اصفهان، تبریز و مشهد) با هم رقابت می‌کنند – اگر این مصوبه شورا در سال ۶۱ نبود، مانند زمان قبل از انقلاب و فقط کنکور ۵۸، برای قبول شدن، همه داوطلبان در کل ایران باهم رقابت می‌کردند و قطعا بجز نفرات برتر مناطق ۲ و ۳، هیچ داوطلبی از مناطق ۲ و ۳ در رشته‌ای که الآن قبول می‌شوند، قبول نمی‌شدند ولذا ادعای دیده بان شفافیت و عدالت، دروغی آشکار است.

۴- پاسخ فنی به یک سؤال رایج: اگر در دو نوبت کنکور تستی، یک نفر در کنکور اولی و نفر دیگر در کنکور دومی نمره برابر کسب کنند، درحالیکه منطقه کنکور آنها یکسان است و بر حسب اتفاقی نادر، نمره معدل هر دو یکی باشد، اولویت قبولی در رشته یکسان، کیست؟ : اول باید تعیین کرد کدام کنکور سخت‌تر بوده. کنکوری سخت‌تر است که میانگین نمره درصد داوطلبان در آن کمتر است یعنی کنکوری سخت‌تر است که میانگین تراز داوطلبان بالاتر باشد. وقتی کنکور سخت‌تر مشخص شد، داوطلبی که در کنکور سخت‌تر، نمره بالاتری دارد اولیت زودتری برای قبولی دارد.

۵- پاسخ فنی به یک سؤال رایج: اگر یک نفر تا دو سال نمره تستی خود را ذخیره کند، آیا ظرفیت داوطلبان ۲ سال آینده را کم نکرده است؟ اگر مهمان شدن یا انتقال از دانشگاه پایین‌تر به بالاترین یا تغییر رشته بین دو دانشگاه، متوقف شود، ظرفیتی برای این داوطلبی که بخاطر سربازی مجبور شده، نمره کنکور خود را تا ۲ سال ذخیره کند، باقی می‌ماند درحالیکه ظرفیت پذیرش داوطلبان ۲ سال بعد بخاطر او کم نشده است. پس مصوبه شورا جلوی انتقال و مهمانی را می‌گیرد و به کسی که نمره آن کد رشته محل را دارد، این امکان را می‌دهد، پس به عدالت بسیار نزدیک‌تر است.

۶- اعضای دیده‌بان باید با عنوان واقعی خود در رادیو، تلویزیون روزنامه همشهری، شرق و… خبرگزاری فارس و… صحبت کنند. عنوان واقعی آنها موسسه کنکور…، معلم کنکور، ناشر کنکور، مدرسه غیرانتفاعی.. می‌باشد.

۷- مصوبه شورا می‌گوید، برای تعداد ترمیم معدل امتحانات تشریحی محدودیتی نیست ولی آموزش و پرورش تا کنون خلاف کرده است که این باعث کاهش استرس کنکور نمی‌شود. در این موضوع قطعاً باید رئیس جمهور پاسخگوی خلاف وزیر آموزش و پرورش باشد. پیشنهاد بنده این هست تا ۲ سال پس از فارغ التحصیلی دانش آموزان، متناسب با منطقه کنکور، هزینه تمام شده ترمیم را بپردازند تا هم داوطلبان و هم آموزش و پرورش دچار مشکل اجرای آزمون نشود و از طرف دیگر سایر داوطلبان ترمیم، با پرداخت مازاد هزینه ترمیم (با یک سود معقول) آموزش و پروش را از تنگنای اجرای ترمیم معدل به حسن اجرای ترمیم معدل تبدیل می‌کند به شرطی که کل دریافتی آموزش و پرورش معادل هزینه کل داوطلبان ترمیم معدل شود تا این وزارت‌خانه دچار انحراف نشود.

۸- مشکل امنیت کنکور تستی و معدل تشریحی، با این زیرساخت‌های موجود کشور، یکسان است و اتفاقا تقلب در کنکور تستی راحت‌تر است چون از شما دلیل جوابتان را نمی‌پرسند، ضمناً منتقل کردن جواب از طریق ابزار جاسوسی روی ورقه تشریحی، غیر ممکن است چون جواب، گزینه ۱، ۲، ۳، ۴ نیست. پس تنها راه، حفظ اصالت ورقه تشریحی داوطلبان است که به نظر من از طریق اسکن کردن ورقه در همان حوزه امتحان میسر است. تصحیح اسکن ورقه با ۱۰ مصحح رندوم، خطا را به شدت پایین می‌آورد.

۷- باید از اعضای حقیقی شورا مانند دکتر ایمان افتخاری، دارنده طلای جهانی ریاضی، که برای اولین بار امتیاز فرزندان اساتید را از طریق رأی ندادن در شورا، لغو کردند تشکر کنم.

۸- یک سؤال از همه دولت‌ها و مجلس‌های دوران انقلاب: در کجای دنیا و همین طور قانون اساسی خودمان آمده است که شماها می‌توانید در علم مهندسی یا … دخالت کنید؟ آیا وقتی خودتان بیمار می‌شوید از مجلس رأی گیری می‌کنید که چه درمانی انجام دهید؟ مثلاً  کسی که استعداد شعر و رمان نویسی دارد ولی استعداد ریاضی ندارد باید در این مملکت رشته علوم انسانی نرود؟ یعنی پایه علوم انسانی، ریاضی است؟ یعنی کسی که استعداد فیزیک و ریاضی دارد ولی استعداد عربی ندارد، در این مملکت نباید به مهندسی برود؟ یعنی پایه مهندسی، عربی است؟

ای عزیزان، عدالت باید در جهت استعداد باشد و الا باعث هدر دادن عمر جوانان می‌شود و در رشته‌ای فرغ التحصیل می‌شوند که استعداد آنرا ندارند و بیکار خواهند بود چون نوآوری ندارند. شما، دانش آموزی که در ادبیات مستعد هست را با کمک دروس عمومی به مهندسی فرستادید و هم مهندسی را تباه کردید که وضعیت خودرو سازان موید این مطلب است و هم ادبیات و دانش ایجاد داستان و کشش فرهنگی را نابود کردید. اگر ابزار رسانه در دست کسی بود که در خود ادبیات نوآوری نداشت آیا می‌تواند رمان یا نمایشنامه مناسب فیلم و سریال بسازد و آیا هزینه آن فیلم برمی‌گردد.

یک سؤال مهم‌تر: آیا فقط آموزش خوب می‌تواند در ادبیات، فردوسی و در ریاضی میرزاخانی را به ارمغان بیاورد؟ یعنی استعداد چیز بی‌خودی است؟

خواهشمند است دولت‌ها و مجلس‌ها، دست از دخالت در جزئیات علمی بردارند و اگر دغدغه عدالت دارند، آنرا در همان شورای انقلاب فرهنگی انعکاس دهند، چرا که از سال ۶۱، اعضای حقیقی شورا، هم بیشترند و هم اعتبار علمی غیر قابل خدشه‌ای دارند و هم، همیشه از همه سلایق سیاسی در آن بوده‌اند و هم متأثر از رأی انتخابات نبوده‌اند، ضمناً بدانند که عدالت آموزشی ۲ رکن دارد:

شرط اولی آنست که، هر رشته تحصیلی، استعداد مورد نیاز خود را دارد و چیز دیگری جایگزین آن نیست، مثلاً در رشته مهندسی برق، ریاضیات و اندکی فیزیک و دیگر هیچ.

شرط دومی آنست که در سال ۶۱ شورا آنرا به نفع طبقات محروم ایجاد کرد و آن سهمیه منطقه یک و ۲ و ۳، تا فقرا با ثروتمندان رقابت نکنند.

اما یک سؤال، آیا آن شهری که در سال ۶۱، منطقه محروم ۲ بوده، هنوز هم سطح آموزشی محروم ۲ دارد، قطعاً خیر و قطعا برخی شهرها بخاطر گسترش امکانات رایگان آموزش باید از منطقه ۳ به ۲ و از منطقه ۲ به یک تغییر کنند و در این مورد آیا نمایندگان  دغدغه ملی دارند یا حوزه انتخاباتی!

انتهای پیام